Maison Hannon

...maar in de titel had net zo goed "huis" kunnen staan; onze erfgoedbewakers zijn er blijkbaar zelf nog niet uit hoe het eigenlijk zou moeten heten in het Nederlands. Dan maar de Franse benaming, want daarover heerst blijkbaar meer eensgezindheid?: Hôtel Hannon.

Ettelijke maanden geleden had ik me een tweede Art Nouveaupass aangeschaft, die nog tot juni geldig is. Stilletjesaan tijd dus om er toch maar iets mee te doen.
Aangezien ik wel zin had in een dagje verlof de vorige week (paasvakantie voor de Nederlandstalige jeugd) en het vrijdag wel een relatief rustige dag leek op het werk, leek dat me een geschikt moment. Bovendien zou het ook nog relatief mooi weer worden, wat meegenomen was. En van die gelegenheid maakte ik dan maar gebruik om een bezoek aan het herenhuis te boeken.

Reservatie, de verplaatsing met metro en tram er naartoe en het bezoek zelf verliepen alle vlot.
Ook het aanmelden was een fluitje van een cent en na de inkomhal, waarvan de schoonheid je mogelijk wat ontgaat bij het binnentreden omdat je bezig bent met je ticket, spullen, de audio- of leesgids e.d. 
Dan een trap op, waarna je op de bel-étage (?) terecht komt, waar ook meteen de blikvangers van het huis te zien zijn: wintertuin, glas-in-loodramen, de centrale hal, trap met monumentale fresco en mozaïeken vloeren. Je kijkt je ogen wel uit.

De bezoeker mag zo lang over het bezoek doen als hij wenst, althans men heeft mij nooit aangemaand om haast te maken en ik kon rustig alles lezen en bekijken, eventueel nog eens terug gaan. Je wordt relatief vrij gelaten hoe lang je waar blijft. De 1ste verdieping is ook te bezoeken en het was een aangename verrassing dat probleemloos foto's mogen worden gemaakt, al is het wel lastig om foto's te maken waar geen andere bezoekers op staan, want die lopen daar ook gewoon vrij rond.

Het huis is pas sinds relatief kort opengesteld voor het publiek en de restauratie is nog volop bezig, maar toch is het fijn dat het intussen bezichtigd kan worden.
Het huis werd dus gebouwd in opdracht van Edouard Hannon en zijn echtgenote Marie Debard. Beide behoorden tot de hogere burgerij maar waren sociaal voelend en estheten. Het werd in 1902 gebouwd naar een ontwerp van architect Jules Brunfaut, mogelijk zijn enige art nouveaugebouw.

Naast het gebouw zelf kun je er momenteel ook nog een tentoonstelling bezoeken over decoratieve interieurelementen en zijn er foto's te bezichtigen die Edouard Hannon zelf maakte; hij scheen namelijk een amateurfotograaf te zijn.

Wat ook opviel: van de twee huizen ernaast is enkel de gevel bewaard gebleven, iets wat je niet ziet vanaf de straatkant maar duidelijk wel in de tuin van het Hôtel Hannon, want de achterkant van die huizen dateert duidelijk van de jaren '70 of mogelijk '80 van de 20ste eeuw, zeker niet van minstens een halve eeuw vroeger, zoals wel het geval is voor de voorgevels. Wel opvallend als je het weet.
Een kort gesprek met een van de mensen die daar werkten, leerde me dat de andere huizen zijn onderverdeeld in appartementen, zoals wel vaker het geval is.