Toch enigszins verrast - verrassend

Vanmorgen bij het ontbijt, toen Clara De Decker het op de radio even over Sinterklaas had, gedacht dat het misschien een leuk idee zou zijn om voor de collega's op kantoor toch met een kleine traktatie op te dagen. 
Dus daarom toch maar eerst de buurtsuperette ingedoken om te zien of er daar nog wat lekkers in dat kader werd verkocht. De buit was eerder mager, met 2 zakjes chocolade figuurtjes (een puur, een melk, geen wit...) en nog wat macarons erbovenop. Soit.

En ineens werd ik getroffen door een paar zinnen uit het liedje dat op dat moment te horen was in de winkel. Een voor mij compleet banaal nummer nummer uit de jaren '80 waar ik voorheen nooit enige aandacht aan had besteed of indien wel, moet het ongetwijfeld ergernis hebben opgewekt. Ook de zangeres in kwestie heeft me nooit kunnen bekoren, maar dus ineens vanmorgen stond ik er wel ineens heel even bij stil, wat me achteraf ook nog eens verraste...
Het zal wel iets te maken hebben met m'n huidige verwarde toestand. Dat doet misschien het ergste vermoeden voor wat nog komen moet...

Het liedje in kwestie: "Where do broken hearts go" van Whitney Houston (het duurde wel enige seconden voordat ik het kon thuisbrengen).