Laatste zomerfilm : Corpus Christi

Gisterenavond de laatste van de reeks Canvas-zomerfilms bekeken; eindelijk zou ik bijna zeggen want het zorgde voor veel extra stress.

Ditmaal een Poolse film over Daniel, een jeugddelinquent die de voorwaardelijk de instelling waar hij gevangen zit, mag verlaten en erin slaagt zich voor te doen als een pastoor, waarmee hij toch ergens een of andere roeping lijkt te vervullen. Dat doet hij in een dorp dat met een groot collectief trauma kampt; de aanvankelijke scepsis van de inwoners overwint hij door zijn nogal onconventionele aanpak en hij krijgt ze aanvankelijk ook mee. Maar het kan uiteraard niet blijven duren, al is het voor een groot stuk toch aan hem te danken dat er een begin van toenadering is tussen diegenen die zich als slachtoffers zijn van een onmetelijk verdriet en de "schuldige" daarvan, wat het dorp ruim een jaar verscheurde.
Hoe het Daniel uiteindelijk vergaat, is mij niet helemaal duidelijk, maar het open einde laat toch ook plaats voor wat hoop. 

En omdat het hier niet altijd high brow moet zijn, werd de avond afgerond met een stukje 'Les petites écolières', een Franse pornofilm uit de jaren '70 met onder meer Brigitte Lahaie, die er ook veel schermtijd in krijgt maar al bij al relatief weinig 'in actie' komt. 
Zeker niet de minst genietbare film uit dat genre, dus een eerder amusante kijkervaring en afsluiter van de avond.