Dieweg

Tegen m'n verwachtingen in geen werk dit weekend; kon het geplande min of meer de voorbije dagen afwerken.

Dus kwam er tijd vrij om me met iets anders bezig te houden, of gewoon te lanterfanten, dat kon ook.
Na raadpleging van de website van bioscoop Palace bleek er vandaag geen ochtendvoorstelling van "Anatomie d'une chute" dus werd de keuze beperkt tot een bezoek aan een of andere Brusselse begraafplaats: het kerkhof van Brussel (in Evere) of Dieweg in Ukkel? 

Beide zijn een eindje van Molenbeek gelegen maar de verplatasing naar daar is nog relatief eenvoudig met de MIVB. Er zijn vanaf Centraal-Station (bussen 63 of 66) of Park (tram 92) rechtstreekse verbindingen naar daar. Uiteindelijk dan maar voor het niet meer gebruikte kerkhof in Ukkel gekozen.
Waarom precies weet ik niet, vermoedelijk omdat ik ervan uitging dat er bij de begraafplaats van Dieweg wel een crèmekar zou staan.

Dit kerkhof werd in de jaren 1860 ingericht maar een kleine 100 jaar later alweer "buiten dienst" gesteld en zo goed als niet meer gebruikt wordt, tenzij hoogst uitzonderlijk wanneer er iemand overlijdt die wordt bijgelegd in een familiegraf dat ook voor die persoon bedoeld was. Of heel beroemde mensen, zoals Hergé die in 1983 overleed. Diens blijkbaar nog levende weduwe zal daar ooit ook terecht komen.
Maar dus 99% van de aflijvigen werden er vóór de tweede helft van de 20ste eeuw begraven. Heb ook een graf gezien van iemand die in 1796 geboren was; misschien was die persoon een van de eersten die daar een laatste rustplaats kreeg (jaar van overlijden weet ik niet meer) en er was ook een plek voorbehouden voor erg jonge kinderen. Da's dus blijkbaar geen recent fenomeen.

Het kerkhof wordt dus voor een groot stuk aan de natuur overgelaten, wat er een speciale charme aan geeft. Veel graftomben zijn (compleet) in verval, sommige helemaal overwoekerd en in een aantal kun je ook binnengaan. Ben zo in een een trap afgegaan, maar eigenlijk was er beneden letterlijk niets te zien omdat het zo donker was. En toch gebeurt er nog wel wat onderhoud; wat of waar precies (de hoofdgangen?) weet ik niet maar er stond toch ook allerlei (bouw)materieel.

Een ander typisch kenmerk van deze begraafplaats: er liggen heel veel joden.

Kwam er iets na het middaguur aan en heb er zowat een uur rondgekuierd. Die hele tijd heb ik maar 2 andere mensen gezien; twee vrouwen die mogelijk op zoek waren naar het (met pijlen aangeduide) graf van Hergé of misschien was het voor iemand anders. Toen ik weer in de laan kwam waar ze eerst stapten, waren ze alweer verdwenen en heb ze niet meer teruggezien.
Erg luguber leek het me er niet, maar dat lag uiteraard ook aan het feit dat ik het op het middaguur in september bezocht en dat het zo zonnig was. Kan me best inbeelden dat er hier af en toe filmscènes gedraaid worden (maar weet niet of daarvoor toestemming gegeven wordt).

Op de terugreis (die door m'n verstrooidheid wat minder gesmeerd verliep, maar soit) maar aan Janson uitgestapt om in een Portugees/Braziliaanse bistro een caipirinha te drinken; paste ook wel bij het weer, iets minder bij het relatief vroege tijdstip.