Motorreis - terugreis

Net zoals bij de heenreis was het de bedoeling onderweg 2x te overnachten. 

a) de eerste rit zou gaan van Durango/Iurreta naar Saint-Flour in de Cantal (ten zuiden van Clermont-Ferrand) en verliep zo goed als probleemloos. Het enige lastige was de constante dreiging van regen, die er uiteindelijk ook gekomen is. Het is dan altijd afwegen of je stopt en je regenuitrusting aantrekt (en dus wat tijd verliest) of dat je er een tijdje doorrijdt in de hoop dat het wel snel zal minderen.
Als ik het me goed herinner ben ik gestopt om alles aan te trekken, waarna het weldra ophield te regenen...

Het traject bestond zowat voor 50% uit autosnelweg en 50% vlot berijdbare secundaire wegen en kronkelbaantjes en was met ruim 650 kilometer (haast) het langste van de hele reis.
Zo ging het langs San Sebastián, Bayonne, Dax, Mont-de-Marsay, Montauban naar Rodez, waarna het mooiste en leukste gedeelte van de route volgde, vooral vanaf Espalion naar Saint-Flour.

Na aankomst en inchecken kon ik naar de kamer voor even uitblazen en een douche. Men gaf me ook wat info over het stadje met enkele restaurants die op maandag open waren (in tegenstelling tot dat van het hotel). Daar stond "Chez Gréco" tussen en ik ging er voetstoots vanuit dat het ofwel een Grieks restaurant was, ofwel iets Fransachtigs (wegens Juliette Gréco). Toen ik de hulpvaardige man aan de balie vroeg waar het Grieks restaurant was gelegen, keek hij wel even vreemd op maar daarna legde hij me uit dat dat restaurant in de bovenstad gelegen was en toch wel zeker 20 minuten wandelen/klimmen van het hotel verwijderd. Er waren dichterbij gelegen opties. Maar ik had zin in Grieks dus op naar boven ondanks een vrij lange en toch wat vermoeiende motorrit. 

Het restaurant vond ik vrij vlot, maar wat bleek, en dit verklaarde meteen de lichte verbazing van de hotelmedewerker, het was helemaal geen Grieks restaurant, maar eerder een Italiaans..., iets wat ik net wilde vermijden. Gelukkig stonden er ook wat meer lokale gerechten op het menu, zoals hamburgers van lokaal koeienvlees. Het was er redelijk druk en er zaten vrij veel karakterkoppen binnen; mensen getekend door het redelijk ruwe leven in de streek.
Na het eten was het tijd om nog even in de bovenstad rond te wandelen en dan ging het richting hotel.

b) Het tweede luik van de terugreis zou me naar hetzelfde dorpje en chambres d'hôtes voeren als bij m'n motorvakantie vorig jaar: L'Atelier in Sainte-Marie-du-Lac-Nuisement, toch ook weer een rit van ruim 550 kilometer. Aangezien de overnachting daar vorig jaar goed meeviel, leek me dat een goede keuze, temeer daar je in La Bergerie lekker kunt eten.

Onderweg daar naartoe passeerde ik onder meer in de Nièvre, een streek waar we enkele jaren voordien een vakantie van een week hadden doorgebracht, wellicht m'n laatste relatief onbezorgde vakantie samen met haar, toen in volle Covid-periode.

Ook hier weer dezelfde omstandigheden als een dag ervoor: de helft autosnelweg en de helft départementales met steeds een kans op regen, die zich bij momenten ook effectief doorzette.
Maar de bestemming werd zonder noemenswaardige problemen gehaald (maar toch ook weer een of twee keer regenkledij aan- en weer uittrekken).
En het eten was ook lekker: een uitgebreide salade met daarna nog een stevige pannenkoek en een bol cider. En dan gaan rusten en slapen.

c) De dag erop het laatste stuk met nog zo'n 3 à 4 uur te rijden tot in Brussel. Aangenaam was anders, zeker vanaf Philippeville.
Na het over het algemeen vrij rustige verkeer van de 12 dagen ervoor was het wel een schok om weer in België en zeker Brussel met de motor te rijden. Een kleine cultuurschok weer in die hectiek en chaos terecht te komen, zeker na die dikke week in het Baskenland, waar men veel gedisciplineerder is in het verkeer als hier. Je moet echt weer een knop omdraaien en dan heb ik het nog niet over de soms erbarmelijke staat van het wegdek gehad.
Enfin, uitpakken en zo heeft zeker 2 à 3 uur in beslag genomen en voor ik het goed door had, was het al avond en de vakantie definitief voorbij. Al had ik wel nog enkele extra dagen verlof genomen, zodat ik niet meteen weer naar kantoor moest.