Beginnen met inrichting

Half februari kreeg ik dan (eindelijk) de sleutels van het appartement.
De Vorige Huurster was er toen al enkele weken uit ; het was me dus niet geheel duidelijk waarom er nog tot dan gewacht diende te worden, maar soit.

Op 15 februari zouden me de sleutels overhandigd worden, wat ook daadwerkelijk gebeurde, maar niet na eerst een klucht te hebben meegemaakt met de expert die kwam controleren in welke staat het appartement verkeerde wanneer ik er kon intrekken. Het was hoogstwaarschijnlijk dezelfde expert die ook het appartement 'taxeerde' toen de vorige huurster eruit trok ; in principe moest de staat dus identiek zijn, wat waarschijnlijk ook zo was.
Het probleem was echter dat hij blijkbaar niet doorhad dat hij de sleutels diende achter te laten op een beveiligde plaats in het complex. In plaats daarvan had hij ze meegenomen naar het kantoor van het bedrijf waar hij voor werkte, ergens in een van de Woluwes in het oosten van Brussel.

Dus op 15 februari waren er geen sleutels om mij te overhandigen ; het appartement kon gelukkig wel al bezocht worden maar de sleutel die daarvoor diende was niet voor mij bestemd. Op die manier die dag ettelijke uren verloren en m'n plan om na een snelle expertise 's ochtends nog naar Turnhout te sporen en van daar met een volgeladen auto weer naar Molenbeek te rijden, viel volledig in het water. Uiteindelijk kwam ik rond 15 of 16 uur in Turnhout aan. Toch de moed niet laten zakken en diezelfde avond toch nog in de stromende regen terug naar Molenbeek gegaan, de wagen uitgeladen en weer weg...

Heb zo op een paar weken toch ettelijke keren heen en weer gereden.
Begin maart heb ik dan voor het eerst de nacht doorgebracht in het appartement, maar ik kon er toen nog niet echt intrekken.

Een van de zaken waar ik voor moest zorgen, waren gordijnen.
De Vorige Huurster had me dan wel vitragegordijnen nagelaten, maar die waren enkel voor de slaapkamer en voor de rest had ik nog niets.
Om de lokale economie te steunen en omdat ik er nog nooit binnen was geweest, besloot ik daarvoor naar Le Chien Vert te gaan, qua stoffen een instituut in het Brusselse. 

Op weg daar naartoe, stootte ik op het bewijs dat er op cultureel vlak ook heel wat beweegt in Molenbeek. Het Klara-festival had er een van zijn 'tenten' neergepoot. Ik had de indruk dat toevallige voorbijgangers er gewoon konden binnenstappen om er wat te zitten of eventueel met de piano te spelen die er stond.