Het gaat hard: nog maar eens een eerste keer

... m'n eerste triootje namelijk met 2 aantrekkelijke dames...
euh, neen, dat zal (helaas?) wel nooit gebeuren. In dat opzicht gebeurt alle activiteit al jaren uitsluitend solo...

Neen, vandaag voor het eerste met een elektrische fiets gereden en dat viel best mee.
De mobiliteitsmanager op m'n werk was erin geslaagd om een aantal organisaties, waaronder Pro Velo, zover te krijgen een samenwerking aan te gaan en voor 3 weken een aantal fietsen ter beschikking te stellen: een paar plooifietsen, een bakfiets, een speed pedelec en ook "gewone" elektrische. Ik was wel nieuwsgierig en schreef me in om tijdens die periode een elektrische fiets te mogen gebruiken.

Eerst kregen we nog een goed uur wat onderricht in het fietsen in Brussel en de regels in het algemeen, wat zeker niet overbodig was.
Daarna mochten we naar "onze" fietsen, kregen we wat praktische uitleg en gingen we in groep de baan op voor een rit van ruim een uur doorheen Brussel, een stuk Schaarbeek (tot aan winkelcomplex Dockx) en dan weer terug, begeleid door een doorgewinterd Brusselfietser.

Het was een beetje wennen, zowel aan de elektrische fiets als aan het in groep fietsen met mensen die je wat dat betreft helemaal niet kent, dus voorzichtigheid en wat afstand houden van elkaar waren geboden. Ook ging het wat traag, vond ik maar vermoedelijk was dat voor sommigen al snel genoeg. Op de duur werd het warempel haast gezellig zo met enkele collega's op de fiets onderweg zijn.

Eens terug op het werk nog wat gebabbeld met de begeleider en dan nog een paar uur gewerkt.
Maar de ervaring met de elektrische fiets gaf wel zin in meer en het is best mogelijk dat ik hem tijdens die 3 weken toch een paar maal ga gebruiken en misschien niet alleen voor woon-werktrajecten.
Het meest moest ik wennen aan het feit dat de motor van de fiets meteen aanspringt bij de minste trap en dat je dus vanuit stilstand meteen gelanceerd raakt i.p.v. die fractie van een seconde waarin er weinig beweging in je fiets zit omdat je je nog moet afduwen of zoiets.
Eens aan het fietsen voel je het extra gewicht van de motor en batterij ook niet, ook al reden we qua ergonomie niet met erg recente modellen (waarbij alles gecentraliseerd in het frame zit), want onze batterij zat nog onder de bagagedrager en dus relatief hoog.

Ook wennen wordt dat je uit veiligheidsoverwegingen telkens de batterij eraf moet halen als je hem ergens stalt (op het werk of elders) en ook de computer die bovenop het stuur zit en waarmee je vanalles bedient (zoals het trapvermogen van de fiets, dat 4 standen heeft).
Tevreden mee in dit initiatief gestapt te zijn.


Reacties

Populaire posts van deze blog

Honey Wilder (en toch ook Kay Parker)

Flashback tijdens het afwassen

Paul, 94 jaar en Molenbeekenaar