Turijn 6 : Museo dell'Automobile - esposizione Ayrton Senna Forever

Maar uiteindelijk kwam ik dus bij de zaal waar de tentoonstelling over Ayrton Senna zich bevond. 

Deze Braziliaanse racepiloot was mijn grootste jeugdidool wiens carrière in de F1 ik 10 jaar zo goed en zo kwaad als dat toen ging volgde (geen internet en relatief weinig aandacht voor deze sport, zeker bij de Nederlandstalige televisie; gelukkig was er nog RTBF, soms in de geschreven pers een artikel, tenzij je er de gespecialiseerde op nasloeg maar daar was toen voor een puber in een Vlaams dorp moeilijk aan te komen...). Dit betekende in de praktijk dat ik zo goed als al zijn races live op tv heb gezien (sommige in Brazilië zelf, wat een aardige bonus was) en hem ook eenmaal in het echt heb zien rijden : de Grote Prijs van België van 1990. De toeschouwers werden toen extra verwend, want als ik me niet vergis waren er in totaal 3 starts, na ongelukken in de openingsfase. Mooi
Ik denk toch dat hij mee een bepalende rol heeft gespeeld in wie of wat ik geworden ben, mogelijk zelfs voor een groot stuk dat ik me door m'n jeugd en jonge volwassenheid worstelde. Zijn tragische dood had een enorm effect op me en bleef nog heel wat jaren nazinderen.

Aangezien ik het museum meteen na het openen ervan binnenging en het op een weekdag bezocht, waren er op dat moment (nog) niet heel veel bezoekers tot in deze ruimte geraakt. Je kon er dus op je dooie gemak rondwandelen en -kijken, foto's maken enz.; heel fijn natuurlijk.

Bijna niets van de vele bolides en voorwerpen die er te getoond werden, had ik eerder al gezien, met uitzondering van de gele Lotus 99T waarmee hij aan het F1-seizoen van 1987 deelnam en mogelijk een van de helmen of heel misschien 1 pak.

Hat was voor mij in alle geval toch wel heel bijzonder om dat allemaal te kunnen bezichtigen en was toch een paar maal ontroerd, onder meer bij de Williams FW16, het model waarmee hij in 1994 verongelukte en wat ik nooit een echt mooie wagen heb gevonden, toch niet in vergelijking met enkele andere waarmee hij gereden heeft.

Weet niet hoe lang ik er uiteindelijk heb rondgewandeld; een uur of (wat) langer?
In de museumshop was het aanbod wat teleurstellend; over de Senna-tentoonstelling was er enkel de bijhorende catalogus/monografie en ook over andere onderwerpen m.b.t. auto's of autosport was het naar mijn aanvoelen een relatief mager beestje.
Maar dus toch wel (erg) tevreden dat ik de stap had gezet om na lang twijfelen alsnog naar Turijn en deze tentoonstelling te komen.

Denk niet dat deze verzorgde tijdelijke tentoonstelling/collectie nog vaak elders te zien zal zijn.
Van zijn 3 kampioenschapsbolides was er maar 1 te zien: de McLaren MP4/4 waarmee hij zijn eerste titel in 1988 behaalde (zie de foto hierboven).
Daarnaast waren er ook auto's waarmee hij reed in de kleinere racecategorieën, voordat hij in de F1 begon, wat ook leuk was. En gelukkig ook een zwart-gouden JPS-Lotus uit 1985, een schitterende wagen.