La Perse; au coeur de l'Iran

Vorige week zondag werd er in een Ukkels cultureel centrum een documentaire getoond over Iran; de maker was persoonlijk aanwezig en zou het commentaar verzorgen. Enkele dagen ervoor had een collega me erop attent gemaakt en gepolst of het me interesseerde om er mee naartoe te gaan.  

Echter, door een dramatische gebeurtenis vrijdagavond (die van de quiz) dreigde alles op de helling komen te staan. Maar zondagochtend bleken de sterren toch redelijk gunstig en door het mooie weer besloot ik van mijn kant er toch maar naartoe te gaan, alleen als het moest, in gezelschap als dat toch bleek te kunnen. Dan had ik er op z'n minst toch een uitstapje naar Ukkel van gemaakt.
En uiteindelijk bleek de persoon in kwestie er ook wel wat behoefte aan te hebben de zinnen te verzetten en kwam die ook afgezakt, zodat we met twee waren. Bij de inkomprijs was ook een ontbijt inbegrepen, dus daar hebben we ons dan maar te goed aan gedaan (relatief want de croissants waren niet speciaal goed en de koffie relatief slap 😊).

Maar we kwamen dus hoofdzakelijk voor de documentaire. Deze duurde een uur à anderhalf uur en er was een pauze gepland. Ik vond het wel interessant al ging hij over tal van plaatsen en gemeenschappen, verspreid over heel het land, waardoor er telkens maar enkele minuten werden besteed aan elk(e) dorp of stad, wat soms toch wat jammer was.
De documentairemaker sprak de commentaar zelf in tijdens de film en had vooraf ook nog wat anekdotes in petto. Na afloop wandelden we tevreden weer buiten, elk met een boek onder de arm dat hij tegen een uiterst voordelige prijs verkocht.

Fijne voormiddag, annex middag gehad dus. Alleen jammer dat het een paar dagen later wel een onaangenaam staartje kreeg door een ongewild (grote) onhandigheid van mijn kant... enfin, leerproces misschien en mislukkingen zijn ook wel een van m'n handelsmerken.