Misschien was het tijd om het roer om te gooien (2)

Dus de keuze qua soort huisdier was al bij al vrij snel gemaakt.
Van een hond  kon geen sprake zijn, daar heb ik zelfs haast een aversie voor en het betekent veel te veel gedoe.
Vissen zijn leuk om even naar te kijken en weg te dromen, maar vragen toch relatief veel verzorging en qua affectie heb je daar meestal toch ook niet zoveel aan. Reptielen, amfibieën of andere beesten die je in een terrarium moet houden, daar heb ik helemaal geen ervaring mee of interesse voor.
Dus werd het een kat.

Maar wat voor eentje dan? Een gewone Europese korthaar ("straatkat") of een raskat?
Iemand liet me weten dat een raskat doorgaans wat rustiger is dan een straatkat en vermoedelijk worden die ook makkelijker binnen gehouden de eerste maanden, dus probeerde ik dat maar eerst.

Mijn persoonlijke voorkeur ging lang uit naar een 3-tal rassen (vroeger ook al toen we nog samen zochten naar een raskat als gezelschap voor de Maine coon die nu in Turnhout woont): een Egyptische mau, een Abessijn of een blauwe Rus. Daarnaast had ik ook wel graag een Noorse boskat of Siberische kat/Neva masquerade gehad, maar door hun lang haar vielen deze vrij snel uit de boot. Daarnaast hebben die ook nood aan veel beweging en buiten komen, iets wat op een appartement in de hoofdstad toch wat lastiger te organiseren is.
De Egyptische mau en de Abessijn vielen om die laatste redenen eigenlijk ook af, jammer genoeg want vind het mooie katten met bijzondere eigenschappen.
Bleef van die 3 dus de blauwe Rus over.

Via een gespecialiseerde website was het niet zo moeilijk om te zien dat er nog wel enkele kittens van dat ras werden aangeboden en ook op 2dehands.be stond minstens 1 advertentie. Het in contact komen met deze mensen verliep vlotter dan verwacht en er werd dan ook vrij snel een afspraak gemaakt om eens naar een jong katinnetje (geen kitten meer) te gaan kijken.

Maar dan schoot me ineens de vraag te binnen: is het wel goed voor zo'n katje om toch 2/3 van het jaar overdag alleen te zitten in een appartement?
Het verschil tussen het houden van 1 of 2 katten zal hoogstwaarschijnlijk een stuk kleiner zijn dan het verschil tussen geen en 1 kat, terwijl het voor de beestjes vermoedelijk toch leuker is elkaars gezelschap te hebben.

Dus begon de zoektocht naar een tweede poes en eerst stelde zich de vraag (opnieuw): wat voor poes?
Allerlei rassen passeerden (heel even) de revue: een heilige Birmaan, een Burmees, een Turkse angora? Toch bij voorkeur een soort kat die goed met andere dieren overweg kan, niet noodzakelijk buiten moet en die ook niet heel de tijd overloopt van energie.
En toen las ik iets over Karthuizers, een ras dat me grotendeels onbekend was, zelfs qua naam. Maar de eigenschappen leken toch min of meer overeen te komen met verschillende criteria.

En ook voor het bezichtigen van enkele kittens ging het maken van afspreken opvallen snel.
Zodoende kon ik in de loop van 1 weekend naar 3 verschillende plaatsen, elk gelegen in een uithoek van het land: Vosselaar (in het noorden van Antwerpen op vrijdagavond), Wervik (in West-Vlaanderen, voorbij Kortrijk op zaterdagavond) en Sibret (ten westen van Bastogne op zondagochtend). Vermoeiend en stresserend maar niettemin ook wel leuk.