Goed voor nog een jaartje

De technische keuring, een jaarlijks weerkerend ergerlijk ritueel waarvan het resultaat soms lastig te voorspellen is.
Zo werd m'n Saab 9000 afgekeurd omdat er een onderdeel defect was (de airbagmodule als ik het me nog goed herinner) dat nieuw niet meer te vinden was... Via via heb ik dan gelukkig nog een functionerend exemplaar op de kop kunnen tikken. Daarmee ergens naar centraal-Nederland gereden zodat een gespecialiseerde garagist het kon monteren en dat allemaal voor een wat mij betreft heel schappelijke prijs. Al zal mijn opluchting dat het probleem alsnog opgelost raken, ook wel meegespeeld hebben, want die auto is me heel dierbaar.

Vorige week was het dan weer zover en nu voor de allereerste keer in het Brusselse, meer bepaald bij keuringsstation nr. 11 ergens in Anderlecht. Had een paar weken geleden alvast de banden opgepompt, niet zozeer als voorbereiding maar om de ergerlijke trillingen te verhelpen. En dat heeft geholpen, want die zijn verdwenen.
Maar dat was eigenlijk het enige wat ik eraan gedaan had; erop hopend dat het wel zou lukken en het al maanden lang in het dashboard brandende lampje over de achterlichten negerend.

Vorige week reed ik de Saab dan voor, keurig de aanwijzingen volgend van de oudere heer die aan de ingang stond. Na een tijd aanschuiven mocht ik eindelijk binnen voor de eigenlijke keuring en al bij al verliep die positief; maar 1 punt waarvoor ik moest terugkeren en nog een 'detail' dan nog: een van de remlichten zou naar verluidt niet meer werken... Tijdens de keuring kwam er nog iemand van de technische ploeg eens bewonderend naar de auto kijken en liefkozend over het hout aan de binnenkant van de deur strelen.

Opdracht toen ik thuiskwam: uitzoeken hoe ik aan een lampje kon komen en ook of het kapotte exemplaar eventueel zelf zou kunnen vervangen. Daarvoor kwam de Haynes-werkplaatshandleiding die ik over het model heb, goed van pas. Het zou blijkbaar een fluitje van een cent zijn.
In plaats van dan maar zoals gebruikelijk een tijdje bij de pakken te blijven zitten, de stier bij de horens gepakt, de lokale dealer in de Kempen spoedig gecontacteerd en met behulp van de oudste zoon die er toevallig deze week ook moest zijn voor de andere wagen, had ik dit weekend al een nieuw lampje.

Bedoeling was dan om nu donderdag terug te gaan, maar aangezien ik vanmorgen een stuk eerder wakker was dan normaal wanneer ik ga werken en ik dacht dat het misschien geen slecht idee zou zijn om tijdens de eerste dag van de paasvakantie toch al te gaan, erop gokkend dat het dan iets minder druk zou zijn (maar vergetend dat het in Brussel en Wallonië gewoon school is), toch maar gewoon opgestaan, zodat ik om haast stipt 7 uur opnieuw aan de autokeuring stond. Dezelfde oudere heer wenkte me ditmaal opnieuw en zei me hoe ik moest rijden voor een herkeuring; hij herinnerde me zich nog van exact een week ervoor! Dat terwijl hij dagelijks wellicht honderden auto's ziet passeren. 
Met een Saab 9000 maak je tegenwoordig indruk, me dunkt 😃.

Ergens rond 7u30 - 7u45 was ik alweer terug en na nog rustig ontbeten te hebben, kwam ik rond 8u30 aan op het werk. Tevreden met hoe de dag tot dan toe verlopen was. De Saab mag dus nog een jaartje langer aan het verkeer deelnemen; toch niet slecht voor een 25 jaar oude auto.
Daarnaast heb ik tijdens die enkele minuten wachten na 6 jaar eindelijk uitgevogeld hoe ik een radiozender kon ontvangen i.p.v. naar een cd of een USB-stick te moeten luisteren. Ook mooi meegenomen.