Dank je, Murielle Scherre

In mijn ontdekkingstocht doorheen het gevarieerde, kleurrijke, soms bizarre en vaak ook vieze universum van de pornografie (waar ik me maar tot een klein en al bij al nog relatief braaf segment beperk) stootte ik ettelijke maanden geleden op een wat aparte vondst: "Je fais du porno et j'aime ça".

Deze film kwam tot stand dankzij Murielle Scherre, een dame die van verschillende markten thuis is: schrijfster maar ook lingerieontwerpster (La fille d'O), blijkbaar fotografe en ze waagde zich dus ook aan een pornofilm, die in 2009 uitkwam. Daarbij kon ze beroep doen op kennissen en vrijwilligers die bereid waren te acteren.

Wie deze om de voor de hand liggende reden aanschafte, had wel eens van een koude kermis kunnen thuiskomen, want uiteindelijk is het een wat aparte genrefilm geworden, met een twist, wat waarschijnlijk ook wel te verwachten viel van mevrouw Scherre. 
Op de dvd staan ruim 12 filmpjes die rond seks draaien. Hoewel de seks overduidelijk niet gesimuleerd is, komt er qua (vrouwelijke) geslachtsdelen redelijk weinig tot niets in beeld. De beelden zijn vaak ook wat onduidelijk of flou, met grove korrel, concentreren zich vaak op het gelaat of op bovenlichamen en de camera is meer dan eens onstabiel. Bref, de mérites van de film zijn elders te zoeken dan het eenvoudigweg opwinden van de (mannelijke?) kijker.
Mogelijk werkt het op dat vlak bij vrouwelijke kijkers beter, maar toch denk ik dat het misschien eerder een poging was om uit de codes te breken van pornofilms, mogelijk zelfs om lichtjes subversief te zijn in dat wereldje met een wat onconventioneler werk.

Maar de reden voor deze post ligt eigenlijk ook elders, namelijk in dit stukje muziek van Damien Done - "She's about to lose it", wat namelijk de muzikale begeleiding vormt voor een van de filmpjes op de dvd. Zo leerde ik het dan ook kennen, want de artiest* was me voorheen totaal onbekend.
Aanvankelijk dacht ik dat het nummer ging over een vrouw die haar zelfbeheersing verloor maar later besefte ik dat dit niet klopte, of toch maar deels, want het gaat ook over een voortijdige bevalling die wellicht slecht zou aflopen. Daarmee had ik dan toch deels gelijk gehad, want blijkbaar gaat het liedje over 3 verschillende momenten met dramatische wending (mogelijk voor steeds dezelfde vrouw): verlies van haar maagdelijkheid (tegen haar wil), verlies van een kindje en verlies van zelfbeheersing met mogelijk een dode tot gevolg...

De plaat waar dit nummer op staat heb ik onlangs dan -eindelijk- ontvangen, maar dat heeft toch heel wat voeten in de aarde gehad.
Een eerste bestelling plaatste ik maanden geleden en getuige het bericht dat de postbode toen in de bus achterliet, had hij vruchteloos aangebeld; ik kon de bestelling gaan afhalen in een postkantoor. Alleen bleek het daar onvindbaar... en ook in andere postkantoren in de buurt lag het blijkbaar niet. Toch wel vreemd. Dus plaat verloren gegaan (voor mij althans, mogelijk is hij nog teruggestuurd naar de verkoper), maar ik heb m'n geld wel teruggekregen.
Na wat wikken en wegen een hele poos later toch maar besloten om een tweede poging te wagen en die liep dus beter af.

* toch een woordje uitleg over Damien Done.
Ik dacht dat het een soloartiest was en dat project was ook zo begonnen maar gaandeweg evolueerde het naar een groep. De man die erachter schuilgaat is Damien Moyal en sinds de jaren '90 geniet hij al enige bekendheid. Blijkbaar vormde Damien Done een ommekeer in het soort muziek dat hij maakte.

De LP Stay Black kende dan weer een bizarre geschiedenis. Opgenomen begin deze eeuw, dan vele jaren gewoon niet uitgebracht.

Murielle Scherre moet Moyal kennen of gekend hebben, want ze dankt hem persoonlijk. Mogelijk dateert dit uit de periode van de eerste opnames, toen een Belgische label van plan was hem uit te brengen. Verschillende van de films op de dvd hebben een nummer dat van deze plaat afkomstig is, maar dit trof me het meeste toen ik de dvd voor het eerst bekeek.